આ ખરેખર એક કઠોર સત્ય છે કે હાલમાં, દરેક વ્યક્તિ તેમની વર્ચુઅલ દુનિયામાં એટલા વ્યસ્ત છે કે તેની સાથે કોણ બેઠું છે તે પણ ખબર નથી હોતી. ઘર-ઓફિસની વ્યસ્તતાથી લઈને મુસાફરી સુધી. વાતો કરવાની કડી તૂટી ગઈ છે. હવે વાતચીતનો પુલ ન તો પ્રિયજનો વચ્ચે બાકી રહ્યો છે અને ન તો અજાણ્યાઓ સાથે બાંધવાનો પ્રયત્ન કરવામાં આવે છે.
સ્માર્ટ ગેજેટ્સની સ્ક્રીનો પર નજર રાખીને બનતી આ વ્યસ્તતા અન્ય લોકો માટે જ નહીં, પણ પોતાને માટે પણ સમય કાઢી શકતા નથી. અલબત્ત, આશા ભોંસલે દ્વારા તાજેતરમાં કરવામાં આવેલ આ ટ્વિટ વર્ચુઅલ દુનિયામાં ખોવાયેલી આજની જીવનશૈલીથી આપણને સાવચેત કરાવે છે. સાથે હોવા છતાં વાતો ખોવાઈ જવાની આ સ્થિતિ એક ગંભીર વાત છે, આના વિશે ગંભીરતાથી વીચેવું જરૂરી છે કારણ કે આ વર્ચુઅલ વિશ્વમાં આજે દરેક યુગના લોકો, દરેક વર્ગ વ્યસ્ત છે.
એક સંશોધન મુજબ, સ્માર્ટફોનના વ્યસનથી સામ-સામે બેસીને વાત કરવામાં મુશ્કેલી આવે છે. તેથી જ સંશોધનકારો કહે છે કે ટેક્નોલોજી એ આપણા જીવનને સરળ બનાવવા અને મદદ કરવા માટે છે, પરંતુ આપણે ટેકનોલોજીને જ જીવનનું કેન્દ્ર બનાવવાનું શરૂ કર્યું છે. ખરેખર, સ્ક્રીનના ટકટકીમાં કેટલું બધું થઇ રહ્યું છે તેનાથી કોઈ પણ અજાણ નથી, પરંતુ બધું જાણતા હોવા છતાં, જરૂરિયાત માટે વપરાતા સ્માર્ટ ગેજેટ્સ વ્યસનકારક બની ગયા છે. તે ધ્યાનમાં લેવું યોગ્ય છે કે પરસ્પર વાતચીતનો આધાર એ કંઈક જાણવાની ઇચ્છા અને કંઈક શેર કરવાની ઇચ્છા છે, પરંતુ હવે આ બંને બાબતો શોધ અને અપડેટ્સ સુધી મર્યાદિત છે. પ્રશ્નોના જવાબો શોધવા માટે ઇન્ટરનેટ પર સર્ચ કરવામાં આવે છે અને જો શેરિંગનો આઇડિયા અપડેટ થયો, તો તે જ વર્ચ્યુઅલ દુનિયામાં, વાત અજાણ્યા ચહેરાઓ સુધી પહોંચાડવામાં આવી. આનું પરિણામ એ છે કે લગભગ દરેક યુગના લોકોનું જીવન ફક્ત સ્ક્રીનને જોવા માટે જ થઈ ગયું છે.
આ વ્યવહાર પરિવર્તનથી વાતચીતની કડીઓ પણ તૂટી ગઈ છે. હવે કઈ કહેવું જરૂરી નથી લાગતું કે સાંભળવું જરૂરી નથી લાગતું, જ્યારે માનવ જીવનનો આધાર ફક્ત પરસ્પર વાતચીત પર છે. વાતચીત એ સહ-અસ્તિત્વના અર્થમાં પણ એક મજબૂત કડી માનવામાં આવે છે. તે ધ્યાનમાં લેવું યોગ્ય છે કે સ્માર્ટ ગેજેટ્સ આજે આપણા જીવનનો એક ભાગ બની ગયા છે, તેમ છતાં, મશીનો માનવ વાતચીતને બદલી શકશે નહીં. એટલા માટે આજના સફળ, ચેતવણી અને ટેનોટ્રેંડ લોકોની મોટી વસ્તી અંદરથી એકલા થઇ ગયા છે. વર્ચુઅલ માધ્યમો દ્વારા બાહ્ય વિશ્વ સાથે જોડાવાના અનિયંત્રિત અને અકલ્પ્ય વર્ચ્યુઅલ સંવાદને કારણે મોટાભાગના લોકો એકલતા સાથે જીવે છે. વર્ચુઅલ વિશ્વની અસ્પષ્ટ મિત્રતા અને અનિયંત્રિત સંવાદે વ્યવહારિક પરિસ્થિતિઓને એટલી મુશ્કેલ બનાવી દીધી છે કે હજારો લોકો સાથે મનની વેદના શેર કરવા અને ક્ષણ ક્ષણ વાતો વહેંચવા માટે કોઈ નથી. જ્યારે સત્ય એ છે કે એક વિચિત્ર વર્ચ્યુઅલ ભીડથી ઘેરાયેલા લોકો હવે તેમના પ્રિયજનોથી દૂર થઈ રહ્યા છે.
પરિણામે, દરેકની વચ્ચે રહીને પણ એકલતા દરેકના ભાગમાં આવી રહી છે. આ એકલતા સ્માર્ટ ગેજેટ્સને કારણે દેખાતી નથી, પરંતુ અંદર ઘણું ફેલાયેલું છે. એવું કહેવું ખોટું નહીં થાય કે ઇન્ટરનેટની દુનિયાએ દરેકને નજીક લાવ્યા છે, પરંતુ હવે વાસ્તવિક જોડાણનો અર્થ ખોવાઈ ગયો છે. અલબત્ત, સ્માર્ટ ગેજેટ્સ અને વર્ચુઅલ સંબંધોના આ યુગથી સંચારનું અંતર વધ્યું છે. સમાજવાદ તો જાણે ખોવાઈ જ ગયો છે. આ તકનીકી જોડાણને લીધે આપણી સમાજ વ્યવસ્થા આવા ફેરફારોમાંથી પસાર થઈ રહી છે કે હવે તમામ ઉંમરના લોકોમાં તણાવ અને મૂંઝવણો આવી રહી છે. આવું થવાનું કારણ એ છે કે તણાવ, હતાશા અને મનની સમસ્યાઓ એ પ્રિયજનો સાથે વાતચીતનું સમાધાન છે. હવે વાતચીતનો આ પુલ આપણને એક સાથે હોવા છતાં પણ જોડતો નથી. જેનું પરિણામ એ છે કે વિશ્વ સાથે જોડાયેલા રહેવું અને પોતામાં ખોવાઈ જવું.
તે હંમેશાં સ્માર્ટ ગેજેટ્સમાં ખોવાઈ જવાનું પરિણામ છે કે જેટલા વધુ કનેક્ટેડ માધ્યમો વિકસિત થયા છે, તેટલા વધુ આપણે પોતાને અને આપણા પ્રિયજનોથી દૂર થઈ ગયા છે. આજનું જીવનનું કડવું સત્ય છે. વૈજ્ઞાનિક સિદ્ધિઓથી ભરેલા આ યુગમાં, ઘર અથવા ઓફિસ મશીનોની સહાયને લીધે, દરેક કાર્ય માટે લેતો સમય ચોક્કસપણે ઓછો થયો છે. છતાં કટોકટી એવી લાગે છે કે દરેકની દિનચર્યા વધારે વ્યસ્ત થઇ છે. પરંતુ આ વ્યસ્તતા વધુ વર્ચુઅલ છે. સ્માર્ટ ગેજેટ્સને લીધે, હવે હથેળીમાં દુનિયા આવી છે કે દરેક હંમેશા મસૂર જેવું જ લાગે છે. એ નોંધવું યોગ્ય છે કે તકનીકીની પ્રગતિ સિવાય આ યાંત્રિક અવલંબન અને વ્યસ્તતાના ઘણા પાસાં છે. આ કદીમાં સંવાદ ગુમ કરવો એ એક મોટી આડઅસર છે.
મનોવિજ્ઞાનિકના જણાવ્યા મુજબ, જે વ્યક્તિ લગભગ આઠ કલાક ફોન પર રહે છે. તેમનામાંનું વર્ચુઅલ અને સોશ્યિલ જીવન એટલું ભરાઈ ગયું છે કે તેણે જીવનના વાસ્તવિક સંબંધો દખલ કરે છે એવું મણિ લીધું છે. આ જ કારણ છે કે આજે માનવીય સંબંધોમાં ભાવનાત્મક અંતર વધી રહ્યા છે. આ સમસ્યા કોઈ એક અથવા બે યુગલોમાં નથી, પરંતુ ક્યાંક દરેક ત્રીજા વ્યક્તિ તેનાથી પરેશાન છે. મનોવૈજ્ઞાનિકો માને છે કે સંબંધો ના તૂટવાનું એ જ કારણ છે કે લોકો ફોનના વ્યસની બન્યા છે. એક પરિસ્થિતિ એવી પણ આવે છે જ્યારે ફોન મૂકી દેવામાં આવે તો પણ તે ક્યાંકને ક્યાંક મનમાં ચાલે છે અને હાથ ફોન તરફ જ પહોંચે છે. આ પરિસ્થિતિ ખૂબ જ ખતરનાક છે અને તેના કારણે માનવો સંબંધોને મહત્વ આપી શકતા નથી. એક દિવસની થાક પછી, પણ શાંતિ મેળવવા માટે તે તેના ફોન ગેમ્સ અને સોશિયલ સાઇટ્સનો ઉપયોગ કરે છે અને ઘણી હદ સુધી તેની શોધ પણ પૂર્ણ છે, પરંતુ આને કારણે, સંબંધોમાં ચોક્કસપણે તણાવ છે.
ફક્ત યુવાનો જ નહીં વૃદ્ધ લોકો પણ આ સમસ્યાથી પરેશાન છે. માત્ર મેલ જ નહીં, મહિલાઓ પણ સ્માર્ટફોન અને સોશિયલ સાઇટ્સના વ્યસનથી પરેશાન છે. આ વ્યસન આપણા સમાજ માટે ચિંતાનું કારણ છે કારણ કે આ વ્યસનથી સંબંધો તૂટી રહ્યા છે. આ વ્યસનને લીધે, લોકોની લાગણીઓ એવી રીતે સમાપ્ત થઈ રહી છે કે વિરોધી લિંગ પ્રત્યે લોકોનું આકર્ષણ પણ સમાપ્ત થઈ રહ્યું છે. ભાવનાઓને જન્મ આપતા હોર્મોન્સનું પ્રમાણ ઘટી રહ્યું છે. લોકો મોટાભાગનો સમય ફોન પર વિતાવે છે. આ સંબંધોને તોડી રહ્યું છે અને લોકો ભટકી રહ્યા છે. લોકો પાસે બેસવાને બદલે, ફોન પર વ્યસ્ત છે અને સંદેશ પર વાત કરવાનું પસંદ કરે છે.
જો કોઈ પણ વસ્તુ આપણા ફાયદા માટે શોધાયેલી હોય, તો તે યોગ્ય છે, પરંતુ તે આપણી વિચારસરણી અને જીવન જીવવાની રીતને અસર કરી રહી છે, તો પછી તેને યોગ્ય માનવું જોઈએ નહીં. આપણે ખરેખર આખી દુનિયાને સ્માર્ટફોન દ્વારા આપણા હાથમાં લઈએ છીએ, પરંતુ આપણે સંબંધોનું મહત્વ સતત ગુમાવીએ છીએ, આપણે પણ આનો વિચાર કરવો પડશે, નહીં તો આપણે આપણા પ્રિયજનોથી દૂર થઈ જઈશું.
જો તમને આ આર્ટીકલ ગમ્યો હોય તો શેર જરૂર કરજો અને કોમેન્ટમાં જણાવજો, સાથે વધારે સારા આર્ટીકલ, સુવિચાર, જોક્સ, અને દેશ-દુનિયાના દરેક સમાચાર ફેસબુકમાં વાંચવા માટે લાઈક કરો આપણું આ પેજ અને મેળવો દરેક અપડેટ તમારા મોબાઈલમાં સહુથી પહેલા…
