તમે ઘણી વિચિત્ર પરંપરાઓ વિશે સાંભળ્યું હશે. પરંતુ ઇન્ડોનેશિયાએ માનેને જેવી પરંપરા વિશે કલ્પના પણ કરી નહી હોય. અહીં તોરાજા સમુદાયના લોકો દર ત્રણ વર્ષમાં એકવાર તેમના સંબંધીઓને કબરમાંથી બહાર કાઢે છે અને તેમના કપડાં બદલાવે છે. લાશોનો મેક-અપ કરવામાં આવે છે. તેમને ભોજન પણ પીરસવામાં આવે છે.
મૃતકોને પરિવારનો એક મહત્વપૂર્ણ ભાગ ગણે છે:
ઈન્ડોનેશિયાના સુલાવેસી ટાપુ પરના તોરાજન લોકો મૃતક સંબંધીઓને પરિવારનો આવશ્યક ભાગ માને છે. તેઓ મૃત્યુને જીવનનો અંત માનતા નથી, પરંતુ તેઓ તેને આધ્યાત્મિક જીવનની શરૂઆત માને છે. તેમ જ, તેઓ માને છે કે કોઈ મૃત્યુ પામતું નથી. તે માત્ર બીમાર પડે છે. આ રીતે મૃતદેહની સેવા કરવામાં આવે છે.
આવી સ્થિતિમાં તેઓ માનેને પરંપરાનું પાલન કરે છે, જેનો અર્થ થાય છે ‘મૃતદેહોને સાફ કરવાનો સમારોહ’. ટાપુના લોકો તેમના મૃત સંબંધીઓને કબરમાંથી બહાર કાઢે છે, તેમને સાફ કરે છે અને નવા કપડાં પહેરાવે છે. તેમને ખોરાક, પાણી અને સિગારેટ પણ આપવામાં આવે છે. જીવતા હોય ત્યારે, તેઓ તેમની અંગત ચીજવસ્તુઓ, જેમ કે ઘરેણાં, ચશ્મા વગેરે પહેરે છે.
ભેંસ અને બળદનું બલિદાન આપવામાં આવે છે:
આ લોકો મૃતદેહને દાટી દેતા નથી કે બાળતા નથી. તેના બદલે, તેઓ ગામની નજીક એક ટેકરી પર ખડકો કાપીને તેમને શબપેટીમાં મૂકે છે. દફનવિધિ દરમિયાન મોટી સંખ્યામાં ભેંસ અને બળદનું બલિદાન પણ આપવામાં આવે છે. મૃતકના ઘરને તેમના શિંગડાથી શણગારવામાં આવે છે. વધુ શિંગડા એ મૃતક માટે વધુ આદરની નિશાની છે.
સવાલ એ ઊભો થાય છે કે આટલા લાંબા સમયમાં મૃતદેહ કેમ સડતો નથી? તમને જણાવી દઈએ કે, આ મૃતદેહો પર ખાસ પ્રકારના પાંદડા અને દવા ઘસવામાં આવે છે. મૃતદેહને કપડાંના અનેક સ્તરોમાં લપેટવામાં આવે છે. આનાથી શબ ઝડપથી બગડતું નથી.
ખૂબ ખર્ચાળ અંતિમ સંસ્કાર:
આ પ્રકારના અંતિમ સંસ્કારને ‘રેમ્બુ સોલો’ નામથી ઓળખવામાં આવે છે. જો કે, તે ખૂબ ખર્ચાળ છે અને લોકોના જીવનમાં તોરાજાનું ખૂબ મહત્વ છે. તેની કિંમત હજારો ડોલર છે. આવી સ્થિતિમાં, ઘણા લોકો તરત જ આટલા પૈસા ઉમેરી શકતા નથી. જેના કારણે ઘણા લોકો પૈસા ન ઉમેરે ત્યાં સુધી તેમના મૃતક સંબંધીઓને ઘરે રાખે છે.
તેઓ મૃતદેહને ઘરના એક અલગ રૂમમાં મમ્મીની જેમ રાખે છે. તેને રોજ કપડાં, ખોરાક અને પાણી આપો. જ્યારે પૈસા ભેગા થાય છે, ત્યારે તેઓ તેમની પરંપરા મુજબ અંતિમ સંસ્કાર કરે છે. પછી દર ત્રણ વર્ષે તેઓ તેને કબરમાંથી બહાર કાઢે છે.
તમને જણાવી દઈએ કે, તોરાજા લોકોની આ પરંપરા પણ પ્રવાસીઓને ખૂબ આકર્ષે છે. આ પ્રસંગે દુનિયાભરમાંથી લોકો અહીં આવે છે અને તસવીરો ખેંચે છે. આપણને આ બધું વિચિત્ર લાગશે, પરંતુ તોરાજા લોકો માટે આ પરંપરા તેમના પૂર્વજો સાથે જોડાયેલા રહેવાનો એક માર્ગ છે.
